Zaloguj się do Selfum

Porady

Czym jest obsesyjno-kompulsyjne zaburzenie osobowości?

Article Title

Obsesyjno-kompulsyjne zaburzenie osobowości

Obsesyjno-kompulsyjne zaburzenie osobowości (OCPD) to przewlekły stan, w którym dana osoba wykazuje nadmierną koncentrację na szczegółach, porządku i zasadach oraz potrzebę osiągnięcia idealnego wyniku, często w sposób zakłócający codzienne życie. Osoby z tym zaburzeniem osobowości mogą być uparte i wszystko musi być zrobione po ich myśli. Pragnienie porządku, perfekcji, produktywności i kontroli może ograniczać ich zdolność do kończenia zadań, współpracy z innymi ludźmi i traktowania zajęć towarzyskich lub hobby jako czysto rekreacyjnych. Oprócz wymagania, aby inni przestrzegali pewnych zasad lub spełniali wysokie standardy, osoby z OCPD mogą być bardzo samokrytyczne.

OCPD jest jednym z najczęstszych zaburzeń osobowości. 

Objawy

Osoby z obsesyjno-kompulsyjnym zaburzeniem osobowości, zgodnie z DSM-5, są nadmiernie zainteresowane uporządkowaniem, perfekcjonizmem i kontrolą. Objawy zaczyna się dostrzegać we wczesnej dorosłości i obejmują one cztery lub więcej z następujących zachowań:

 

 

 

Osoby z OCPD mogą napotkać wyzwania w pracy lub życiu społecznym związane z tymi objawami. Na przykład mogą opóźnić rozpoczęcie lub zakończenie zadania, ponieważ nie mogą zdecydować się na „najlepszy” lub „właściwy” sposób jego ukończenia. Utrata kontroli w określonych sytuacjach może wywołać frustrację. Osoby z OCPD często mają trudności z wyrażaniem uczuć i mogą czuć się niekomfortowo z wyrażaniem emocji przez innych. Mogą też nie zdawać sobie sprawy z tego, jak ich naleganie na dokładność wpływa negatywnie na innych.

Przyczyny

Badania wskazują, że genetyka jest odpowiedzialna za znaczną część ryzyka rozwoju OCPD. Według DSM-5 zaburzenie to wydaje się być diagnozowane około dwa razy częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Chociaż genetyka jest czynnikiem najczęściej spotykanym, niektóre teorie zakładają, że styl rodzicielski może skierować wrażliwą osobę w kierunku spektrum OCPD, zwłaszcza jeśli rodzic jest wysoce kontrolujący, opiekuńczy lub wysoce karzący.

Leczenie

Niektóre formy psychoterapii mogą być przydatne w leczeniu obsesyjno-kompulsyjnego zaburzenia osobowości. Istnieją pewne dowody na to, że terapia poznawcza i terapia poznawczo-behawioralna – powiązane formy terapii, które mają na celu zajęcie się niepomocnymi myślami i zachowaniami – mogą zmniejszyć nasilenie objawów. Co nie oznacza, że inne formy terapii są tu nieodpowiednie. Inne formy terapii również mogą mieć zastosowanie.

Podobnie jak w przypadku wszystkich zaburzeń osobowości, ci, którzy mają OCPD, mogą nie postrzegać tego jako problemu, ale jako sposób na życie. Wiele osób z OCPD nie szuka leczenia, ponieważ nie przeszkadzają im zachowania charakteryzujące to zaburzenie, a w niektórych przypadkach uważają je za korzystne. Często ludzie z OCPD, którzy szukają pomocy, zostali do tego namówieni przez członka rodziny.

Celem leczenia jest zazwyczaj uświadomienie danej osobie, za jakimi ograniczeniami ma do czynienia, w jaki sposób wpływa to na jej życie oraz pokazanie nowych perspektyw.